Αρχιτεκτονική τοπίου

Η αρχιτεκτονική τοπίου αφορά στο σχεδιασμό και τη διαμόρφωση εξωτερικών χώρων, οι οποίοι μπορεί να είναι κήποι οικιών, ξενοδοχείων, επιχειρήσεων, φορέων, ακόμη και νοσοκομείων σχολείων, και εκκλησιών, ή πιο εκτεταμένες επιφάνειες, πάρκα, αλσύλλια, πρανή εθνικών δρόμων κλπ. Ο σχεδιασμός μπορεί να περιλαμβάνει σκληρά μέρη, όπως είναι οι πλακόστρωτες επιφάνειες, τα παγκάκια και τα συντριβάνια. Όμως στη συνείδηση όλων, το στοιχείο που θεωρείται από τα εκ των ων ουκ άνευ στην αρχιτεκτονική τοπίου είναι το πράσινο. Το φυτικό υλικό δηλαδή, που δεν θα πλαισιώσει απλά, αλλά θα πρωταγωνιστήσει σε ένα σχέδιο αρχιτεκτονικής τοπίου. Η αρχιτεκτονική τοπίου πρέπει να υπακούει σε κανόνες που έχουν ως αρχές το σεβασμό στο φυσικό τοπίο, την αίσθηση του μέτρου και της αρμονίας, αλλά και την τόλμη και τη φαντασία του δημιουργού. Αυτά αφορούν σε οποιοδήποτε έργο, όσο μεγάλο ή μικρό κι αν είναι, είτε αναφερόμαστε σε μεγάλης έκτασης πάρκα, είτε ακόμη και στη διαμόρφωση ταρατσών και μπαλκονιών. Η αρχιτεκτονική τοπίου απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις φυτοτεχνίας και καλλιτεχνικό κριτήριο, καθώς το αποτέλεσμα που θα προκύψει οφείλει να έχει αισθητική αξία και να είναι βιώσιμο, όχι μόνο τη στιγμή της παράδοσής του αλλά και στο διηνεκές.

Η σημασία της αρχιτεκτονικής του τοπίου