Βραχόκηποι

Οι βραχόκηποι είναι κηποτεχνικές συνθέσεις, που έχουν ως δομικά υλικά τον βράχο, την πέτρα και το φυτικό υλικό. Έλκουν την καταγωγή τους από την κηποτεχνική παράδοση της Άπω Ανατολής, αλλά έχουν ενσωματωθεί άριστα και στους ελληνικούς κήπους, καθώς η πέτρα και ο βράχος είναι δεσπόζοντα στοιχεία στο ελληνικό φυσικό τοπίο.

Η παρουσία ενός βραχόκηπου μπορεί να προσδώσει ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε έναν κήπο, με τους πέτρινους όγκους και την ασύμμετρη εμφάνιση, που δημιουργούν μια αίσθηση φυσικότητας. Μπορεί να αποτελέσει σημείο έλξης και θύλακα ηρεμίας για τον περιπατητή του κήπου, όπως ένας λοφίσκος που μας καλεί να τον επισκεφθούμε κατά τη διάρκεια ενός περιπάτου στη φύση.

Και από κατασκευαστική σκοπιά όμως, ένας βραχόκηπος μπορεί να προσφέρει λύσεις στον κηποτέχνη δίνοντάς του τη δυνατότητα να αξιοποιήσει σημεία του κήπου με δύσκολα διαμορφώσιμο ανάγλυφο ή με ακαλαίσθητους σκληρούς όγκους. Επιπλέον, στην κατασκευή του μπορεί να αξιοποιηθεί πληθώρα φυτών της ελληνικής υπαίθρου, που είναι προσαρμοσμένα σε ξηροθερμικές συνθήκες και σε ερειπνώδη εδάφη, ενισχύοντας ακόμη περισσότερο την αίσθηση ενός φυσικού τοπίου.

Στην κατασκευή ενός βραχόκηπου συνήθως χρησιμοποιούνται πέτρες ή βράχοι της ίδιας προέλευσης, διαφορετικά κινδυνεύουμε να επιχειρήσουμε αισθητικές ακροβασίες με αμφίβολα αποτελέσματα. Μάλιστα είναι επιθυμητό, τα πετρώματα που θα χρησιμοποιηθούν να προέρχονται από την περιοχή που βρίσκεται ο κήπος, ώστε το αποτέλεσμα να δένει αρμονικά με το φυσικό τοπίο. Τα φυτά που συνήθως χρησιμοποιούνται στην κατασκευή ενός βραχόκηπου είναι αυτά που μπορούν να επιβιώσουν σε λιγοστό χώμα, που επιθυμούν τα στραγγερά εδάφη κ.τ.λ. Τέτοια είναι διάφοροι φρυγανώδεις θάμνοι, αρωματικά φυτά, νάνες ποικιλίες κωνοφόρων και φυσικά κάκτοι, παχύφυτα κ.ά.